ΑΠΟΛΛΩΝ ΒΙΔΟΒΑΣ – ΑΥΤΟΝΟΜΗ Π.Ο. 1-0 (ΤΕΛΙΚΟ)

Η αγωνιστική χρονιά ολοκληρώθηκε την προηγούμενη Κυριακή για την Αυτόνομη Π.Ο. και σαν επίλογος, κάτι διαφορετικό, το παιχνίδι με την Βίδοβα, μέσα από την ματιά και την «πένα» του αγαπητού σε όλους «Καρχαρία«…

Καλό καλοκαίρι, ραντεβού τον Σεπτέμβρη… Απολαύστε τον
_______________________________________________________

ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ…

Τελευταία αγωνιστική για φέτος, ήταν αυτή για την ομάδα της καρδιάς μας την Αυτόνομη Π.Ο., που αντιμετώπισε σε εκτός έδρας ματσάκι τον Απόλλωνα Βίδοβας…

Από την αρχή, ο Κοκοτσίνιο ο τίμιος και μειλίχιος coach της ομάδας, πονοκεφάλιαζε για το ποιόν θα χρησιμοποιήσει, καθώς η αγωνιστική ετοιμότητα και η πληθώρα των παικτών που είχε στην διάθεση του, φάνταζαν χειρότερα και από σουντόκου μετά από ούζα στην παραλία…
Τελικά μετά από πολύ σκέψη αποφάσισε να αποκλείσει από την αποστολή τους πάντες και να στείλει στο αφιλόξενο Λιμνοχώρι τους 12 καλύτερους…

Α.Π.Ο ‘s FINEST…
Κάτω από τα goalpost επιλέχθηκε ο ας τον πούμε τερματοφύλακας, ο Μοναχικός Γίγαντας, το όρθιο σκιάχτρο Μπούλιας με όλη την οικογένεια του πίσω από τα σύρματα να ουρλιάζει για πάρτη του και να τον εμψυχώνει…

Για την άμυνα επιλέχθηκαν ο φτερωτός Βουκε-φάλας και δίπλα του το Θωρηκτό Ποτέμκιν για να έχει η άμυνα ταχύτητα χελώνας και ηθικό βάρος…
Στα άκρα δεξιά το μοτόρι ο Ξυπόλητος Πρίγκιπας σαν αντίβαρο και αριστερά η γκαζονομηχανή Κεφάλας για να μην νιώθει μόνος του ο Βούκε…

Στο κέντρο δύο αμυντικά χάφ μανούλες στο μαρκάρισμα με τα μάτια για να τρομάζουν τον αντίπαλο με το τσαχπίνικο βλέμμα τους ο Θεός του πολέμου και ο Τσίκα Μπούμ…

Στα άκρα της επίθεσης από τα δεξιά η Ψυχή της ομάδας με τα ατέλειωτα τρεξίματα του και το αγωνιστικό του σθένος και αριστερά ο Πολυμήχανος Οδυσσέας, που ξεγέλασε τους αντιπάλους, οι οποίοι νόμιζαν ότι έχει κουραστεί από το πρώτο δεκάλεπτο…
Σε ρόλο 10αριού για να πάνε όλα ζάχαρη, το ξανθό είδωλο, ο Σταματόνα…

Και στην κορυφή της επίθεσης στον άχαρο ρόλο του πολλά βαρύ σεντερ-φόρ ο γκρινιάζω συνέχεια Παίκτης-Παράγοντας-Μαγαζάτορας…
Στον πάγκο σε ρόλο προπονητικού τιμ Μπόλεκ και Λόλεκ, μιας και ο Κοκοτσίνιο δεν μπορούσε να αντέξει στην κρισιμότητα και στο σασπένς του ματς, ο Νουρέγιεφ των γηπέδων Μπαρμπέρης και ο τα ξέρω όλα και συμφέρω Αρκούδος και η μαλαματένια, φιλντισένια μια και μοναδική αλλαγή ο Αχαιός Μάρκο Βαν Πάστες-σοκολατίνες, Εγώ, ο Καρχαρίας…

Ο τόπος μαγευτικός και συνάμα αφιλόξενος από την αρχή. Την ομάδα υποδέχθηκαν ένα κοπάδι κατσίκες (εναλλακτικός τρόπος για το κούρεμα του τριφυλλιού του γηπέδου το οποίο ήταν σε άριστη κατάσταση οφείλουμε να ομολογήσουμε) και μια ομάδα αιμοβόρων 12χρονων χούλιγκαν, που προσπαθούσαν να τρομοκρατήσουν μάταια παίκτες και τους λίγους (καμιά 15αρα) αλλά τίμιους οπαδούς της Αυτονομάρας και τα μυαλά στα μπλέντερ, ξεφορτώνοντας στον αγωνιστικό χώρο ότι τους είχε μείνει από την Ανάσταση…

Το ντέρμπι των ουραγών ήταν γεμάτο σασπένς, φαγωμένα νύχια και ξεριζωμένα από την αγωνία μαλλιά και μούσια…
Το πρώτο ημίχρονο κύλησε με τσιλίκα-τσομάκα και τσίκι-τσίκι-τσάκα στο κέντρο και για τις δύο ομάδες με τους παίχτες του Απόλλων να μην σουτάρουν νομίζοντας ότι ο Μπούλιας ξέρει τέρμα… Στο τέλος του ημιχρόνιου δύο καλές προσπάθειες του Παίκτη-Παράγοντα-Μαγαζάτορα πετάχτηκαν στα σκυλιά, καθώς από πλεονεκτική θέση μετά από κόψιμο μέσα στην περιοχή του Ψυχάρα, η μπάλα αντί να πάει στα δίχτυα πέρασε ανάμεσα από τα καλλίγραμμα πόδια του και στην δεύτερη φεύγοντας σαν τον άνεμο στην αντεπίθεση αντί να σουτάρει προσπάθησε να κάνει κοντρόλ κάτι που δεν έχει καταφέρει εδώ και δύο χρόνια στην προπόνηση…

Το δεύτερο μέρος αναμενόταν συναρπαστικό…
Ένα τρακτέρ είχε στηθεί στα σύρματα του γηπέδου στην περίπτωση που κάναμε το λάθος να προηγηθούμε, αναβιώνοντας στιγμές Πολυτεχνείου… Οι Στριγγλιές της Μαρίας ακούγονταν σε όλα τα Στριγκλέικα (η κανονική Αρβανίτικη ονομασία του Λιμνοχωρίου), η οποία αφού ο αγώνας ήταν αδιάφορος την είχε βρει και τσακωνότανε με την γιατρό του Απόλλωνα ψυχαγωγώντας την κερκίδα…

Κατά τα άλλα το 2ο ημιχρόνιο κύλησε με σουτ στο γάμο του καραγκιόζη, υποψίες φάσεων, ήλιο, ζέστη, μυγάκια, κουνούπια και σβουνιά… Μοναδικό αξιοσημείωτο γεγονός η είσοδος του Καρχαρία στην θέση του Παίκτη-Παράγοντα-Μαγαζάτορα γύρω στο 65’ με 70’, που ήρθε να αναπτερώσει τις ελπίδες των οπαδών για νίκη, γνωρίζοντας την χαρισματική του σχέση (απολύτως καμία) με την μπάλα (και τις 4 φορές που την ακούμπησα σε 20 λεπτά ήμουν μαγευτικός)… 5’ λεπτά μετά όμως επήλθε το μοιραίο… Κλασσικό γκολ Αυτόνομης… Λάθος στο κέντρο, κλέβει ο αντίπαλος, βγαίνει μόνος του και Φααααπππππ… Μάταια η άστοχη έξοδος του Μπούλια προσπάθησε να διορθώσει τα πράγματα… Πήρε το αίμα του πίσω σπάζοντας σε αντίστοιχη φάση, την τελευταία του αγώνα, (άθελα του βέβαια και ελπίζουμε να είναι καλά το παιδί) την μύτη του σκόρερ αποσοβώντας τον κίνδυνο…Ο Σταματόνα σε δύο περιπτώσεις σπατάλησε δύο τετ-α-τετ για να ισοφαρίσει θέλοντας να τριπλάρει μέχρι και τον εαυτό του αντι να μου σπάσει την γαμημένη την μπάλα, που την περίμενα ξεροσταλιάζοντας στο μπέναλτι και έτσι το 1-0 υπέρ της Βίδοβας έμεινε…

Το παιχνίδι έληξε στο 85΄γιατί ο διαιτητής ήθελε να πάει σύμφωνα με ισχυρισμούς του για καφέ (βρομοδουλειά μου μυρίζετε…), πάνω που οι παίκτες της Αυτόνομης έκαναν υπερπροσπάθεια και ασκούσαν πίεση στους εαυτούς τους για να καταφέρουν να τελειώσουν το παιχνίδι…

Το τέλος του αγώνα βρήκε τους παίχτες σφιχταγκαλιασμένους μπροστά από την κερκίδα μέσα σε ένα σμήνος από μυγάκια και κουνούπια να βροντοφωνάζουν μαζί με τους οπαδούς…

Το φετινό πρωτάθλημα κάπου εδώ τελειώνει… ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ !!!

Ραντεβού του χρόνου στα γήπεδα και όχι μόνο αδέλφια!!!!!!!!!!!
_______________________________________________________

Για την ιστορία…

Γκολ: 61′ Αγγελόπουλος…

Οι συνθέσεις…
Απόλλων Βίδοβας (….): Απ. Αγγελόπουλος, Μητρόπουλος (75′ Θ. Αγγελόπουλος), Κοτσανόπουλος, Δ. Αγγελόπουλος, Αθ. Τόγιας, Π. Αγγελόπουλος, Μουρίκης, Ν. Τόγιας, Παυ. Αγγελόπουλος, Πλώτας, Δούλας (65′ Μ. Αγγελόπουλος)…
Αυτόνομη Π.Ο. (Πετράτος–Τσόλκας): Παπαγεωργίου, Ξυπολιάς, Παπαλάμπρου, Χαρίτος, Φλώρος, Σπηλιωτόπουλος, Νάτσης, Ψυχής, Σταματόπουλος, Αδαλάκης, Κόζης (67′ Φιλιππάκης)…
Διαιτητές: Κονιδάρης (Ανδριανός – Γιαραλής)…