Ένα 3ημερο, εμπειρία ζωής…

Είναι όταν η ικανοποίηση νικά την κούραση, όταν ο σωματικός πόνος ξεπερνιέται από ένα χαμόγελο, όταν οι δυνάμεις που σε εγκαταλείπουν παίρνουν ενέργεια από άγνωστα πρόσωπα που τα νιώθεις οικογένεια σου. Είναι όταν αυτά που κάνεις νιώθεις ότι παίρνουν αξία και βρίσκεις τον λόγο να συνεχίσεις με ίδια και μεγαλύτερη διάθεση. Όταν βλέπεις πως το εγχείρημα μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι που εμπνέονται από αυτό, ζουν από αυτό. Για τα παιδιά με τα «κοκκινόμαυρα», το τριήμερο του φεστιβάλ ήταν μια εμπειρία ζωής που θα μείνει χαραγμένη όχι μόνο στο μυαλό αλλά και στην καρδιά. Γιατί όλα αυτά που βίωσαν, δεν ανταλλάσσονται με πρωταθλήματα, κύπελλα και χίλιες δυο αγωνιστικές διακρίσεις. Αυτά δεν φθίνουν στον χρόνο, όταν δηλαδή περάσει λίγο ο καιρός και έρθει η επόμενη χαρά…

Στην Πάτρα και πιο συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή του Ρίου –το 3ημερο 4-7/7-, έλαβε χώρα το «2o Antifa Football Festival» που την φετινή χρονιά διοργάνωσε η Αυτόνομη Π.Ο., παίρνοντας την σκυτάλη από τους Βολιώτες της Liberta.

Παιδιά από Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Βόλο, αλλά και από πάρα πολλές περιοχές όλης της Ελλάδας αλλά και το εξωτερικό βρέθηκαν στο φεστιβάλ των 4 αυτοοργανωμένων ομάδων της χώρας, που δημιουργούν την δική τους ρωγμή στην ιστορία του αποστειρωμένου ποδοσφαίρου…

Αυτόνομη Π.Ο., Αστέρας Εξαρχείων, Προοδευτική Τούμπας, Liberta «Ελευθεριακός», τα παιδιά του «Antifa League», οι φίλοι του «Athen Klub» της St. Pauli αλλά και του «club» από την Σαλόνικα, μαζί με πολλούς αντιφασίστες/τριες και συντρόφους από πολλά μέρη της χώρας, δημιούργησαν ένα πολυμορφικό και πολύχρωμο παζλ, με κοινή συνισταμένη… ένα αστέρι (!!!)

Την Παρασκευή 4/7 στην πλατεία Όλγας, η προβολή για τον φασισμό και το ποδόσφαιρο, για το Μουντιάλ που αμαυρώθηκε από τον Μουσολίνι το 1934, τους Ολυμπιακούς του ‘36 που έγιναν πεδίο χειραγώγησης του Χίτλερ, αλλά και η αναφορά στον Φράνκο και την πολύπαθη Ισπανία που επί 30 και πλέον χρόνια βίωνε το καθεστώς του φασισμού, ήταν η καλύτερη αρχή για ένα αντιφασιστικό τουρνουά…

Η μεταφορά στο ΠΡΟΚΑΤ 35 και το «live» ήταν η καλύτερη δυνατή συνέχεια, αν και για κάποιους… βόρειους, χρειάστηκε… οδοιπορικό στα στενάκια του Ρίου μέχρι να βρεθούν στον χώρο της συναυλίας. Ακόμη και έτσι είδαν τις «ομορφιές» των οδικών έργων στην περιοχή (!!!)

Το Σάββατο η μέρα ξεκίνησε με δυναμική παρουσία από σχεδόν όλες τις ομάδες στην αντιφασιστική πορεία-στήριξη στην γειτονιά της Παντάνασσας και ακολούθησε η 1^η ημέρα του τουρνουά. Η ζέστη ήταν αφόρητη αλλά Αστέρας Εξαρχείων και ΑΠΟ… δρόσισαν με γκολ τους θεατές και τους περσινούς κατόχους του τίτλου να περνούν στον τελικό με σκορ 4-3 (!!!). Στον β’ ημιτελικό, Βολιώτες και Σαλονικιοί έπαιξαν πραγματικό ποδόσφαιρο και χάρισαν φοβερές στιγμές, με το 2-1 της Liberta να πανηγυρίζεται ακόμη…

Η βραδιά σίγουρα δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, αφού ένα από τα πολλά εμπόδια δεν επέτρεψε την διεξαγωγή ρεμπέτικου γλεντιού, με το «party» να είναι πιο πολύ τιμωρία, παρά διασκέδαση… Ακόμη και έτσι, μέχρι το πρωί τα συνθήματα και οι μπύρες δεν σταμάτησαν, λογικά αφήνοντας ένα μέρος του κόσμου ικανοποιημένο (;)

Η «μαγεία» του τουρνουά ήταν η Κυριακή 6/7. Όχι μόνο γιατί η συζήτηση ήταν ότι πιο εποικοδομητικό έχουμε ζήσει τα 2 χρόνια παρουσίας μας, αλλά γιατί όλα εξελίχθηκαν τέλεια απ’ όλες τις απόψεις (σ.σ. και ας διαφωνούν κάποιοι όπως είναι λογικό)…

Στην κουβέντα επιλέξαμε να μην αναλωθούμε σε ευχολόγια και πρώτοι εμείς αποφασίσαμε να «ξεγυμνωθούμε» στα αδέρφια μας, παρουσιάζοντας τους προβληματισμούς μας και τα λάθη μας. Μιλήσαμε για όλα όσα μας δημιούργησαν εμπόδια και ρωτήσαμε απόψεις, σκέψεις κ.ο.κ. Και αντί να πάρουμε γενικότητες και κουβέντες χωρίς ιδιαίτερη ουσία, όλα τα παιδιά όχι μόνο μας απάντησαν, αλλά μοιράστηκαν και τα δικά τους «μελανά» σημεία, δίνοντας μας την χαρά της ειλικρίνειας και του σεβασμού… Πώς να μην είσαι «γεμάτος» μετά από αυτό;

Η άφιξη των παιδιών του «Antifa League» ήταν σημαντική για την εξέλιξη της κουβέντας και της ανταλλαγής απόψεων, αφού έθεσαν άλλες βάσεις, άλλες οπτικές…

Στο Ρίο περίμεναν όλοι τους τελικούς. Στην μεγαλύτερη ποδοσφαιρική «παρωδία», Προοδευτική και Αυτόνομη έπαιξαν όλοι για όλους και το ματς ακόμη και στα πέναλτι δεν τελείωσε ποτέ. Μετά το α’ ημίχρονο (3-4), η διάθεση όλων να μπλεχτούν παίκτες, προπονητές, οπαδοί, μας χάρισε στιγμές που σε κανένα γήπεδο δεν μπορείς να συναντήσεις. Η μπάλα πέρασε σε δεύτερη μοίρα, όπως οφείλει να είναι. Στο τέλος (5-5) κανείς δεν ήξερε ποιος φοράει «ροσονέρι», ποιος «μελανομώβ» και σίγουρα αν έψαχνες να βρεις κάποιον χωρίς χαμόγελο στα χείλη, δεν το πετύχαινες…

Η… τρελή παρέα του Όσκαρ, του Γιώργου και των άλλων «freestyler» από το «Antifa League» δεν μπορούσε να μην δώσει το δικό της σόου και στο γηπεδάκι χάντμπολ του Ρίου έδειξε λίγο την δική της ματιά στο πως βλέπει και αντιμετωπίζει το κορυφαίο άθλημα του κόσμου.

Στον αγωνιστικό χώρο, η Liberta και η –όπως πάντα– Μικτή του Αστέρα Εξαρχείων έδιναν μάχη στο μεγάλο τελικό του φεστιβάλ, με τον κόσμο να δίνει το δικό του ξεχωριστό χρώμα στην κερκίδα, όσο το σκορ έμενε στο 1-1.

Και όπως όφειλε ένα τουρνουά που σέβεται τον εαυτό του (χι,χι,χι), χρειάστηκαν πέναλτι για την ανάδειξη του μεγάλου νικητή. Οι Βολιώτες νίκησαν 5-4 στα πέναλτι, με τους οπαδούς του Αστέρα να κρίνονται ιδιαίτερα εύστοχοι από την άσπρη βούλα, αλλά τους εκπροσώπους του… τσίπουρου, νικητές.

Βέβαια, παραλίγο το κύπελλο να φτάσει στην Αθήνα με… απαγωγή, αλλά οι πραγματικοί νικητές το πήραν από τους Αθηναί(ζ)ους, που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να το κάνουν δικό τους.

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τα παιδιά να αποχωρούν για τις… έδρες τους και τους Πατρινούς να μένουν με την γλυκιά ανάμνηση ενός εκπληκτικού τουρνουά.

Πλέον, όπως συνηθίζουμε να λέμε και στα μέρη μας, για το γνωστό Πατρινό Καρναβάλι, όταν ολοκληρώνεται το ένα, ξεκινάνε οι προετοιμασίες για το επόμενο (!!!)

Άρα, ας αποχαιρετίσουμε το «2o Antifa Football Festival» και ας καλωσορίσουμε το… «3o Antifa Football Festival», όπου και αν αυτό φιλοξενηθεί…

ΥΓ1: Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στους… τύπους με τα φοβερά Χαβανέζικα πουκάμισα που έκλεψαν τις εντυπώσεις για ακόμη μια φορά (!!!) Πληροφορίες λένε ότι βρέθηκαν στο Αντίρριο και παραλίγο να μην επιστρέψουν ποτέ στην Πάτρα…

ΥΓ2: Παρακαλούνται οι «βόρειοι» να συνεννοηθούν με τον οδηγό για το επόμενο τουρνουά στο οποίο θα χρειαστούμε την… αδιαφορία του. Χαράς το κουράγιο σας παιδιά…

ΥΓ3: Ιδιαίτερα «γκρινιάρηδες» οι φίλοι μας από τον Βόλο για την… έλλειψη σφυρίχτρας στον ημιτελικό, λες και ο ρέφερι μπορούσε να κρατάει μαζί και μπύρα και σφυρίχτρα. Τουλάχιστον τους αποζημιώσαμε στον τελικό που γέμισε το Ρίο σφυρίχτρες…

ΥΓ4: Δεν τους.. χάλασε τους φίλους το παρτάκι με «trance» και «psychedelic», όπου και τους βρήκαν το πρωί της Κυριακής…